میم مثل مادر
به قصد شوخی و خنده که شاید هم دلیلی داشت در اغوشش فشرد جانم که یعنی من تو را ...ای گل هزاران بار دوستت دارم که یعنی تو همه جانی...همه عمری... همه حس قشنگ عاشقی هستی!!!! من نا پخته و دل شاد فرو رفتم در اغوشش....ولی ای کاشک از ان نیرنگ رنگارنگ کمی هم با خبر بودم!!!! از ان گرمای شورانگیز اغوشش کمی هم با خبر بودم.... چرا این گونه بازی داد قلبم را؟؟؟ چرا با هر کلامی که از ان صدها گل امید میروئید.... دلم را گل فشان میکرد؟؟؟ چرا هر گز نفهمیدم همه عشقم شده سر گرمیه افکار صدرنگش!!! که در هر محفل شاد و پر از خنده....و شاید اندکی گریه.... نگاه اسمانش بر خضورم بود....مرا در خود فرو میبرد... مرا در قعر چشمانش فرو میبرد.... ولی بعد از گذشت اندکی لحظه که گویی من همان حس قشنگ عاشقی نیستم!!!! نگاه اسمانش ابری و بارانی و برفی شده انگار.... چنان با خنجر سنگین و زهراگین الفاظش... به روی قلبکم پا زد که گویی قصد پرپر کردن گلزار جان عاشقم دارد... فضای سینه ام را که پی عشقی پر از عطر خوش عاشق شدن مست و گل افشان گشته را.... به خاکستر نشاند و از پی اش رد شد.... در این گوشه...در این حسرت...منم که با دلی تنها و سر گشته.... به امید کسی هستم که شاید رویشی یابد گل عشقم و احساسم... ............................................................................................................... و باز هم تشکر از علیرضا*کلبه ارام دل*
| Design By : Pars Skin |
اگر مادرم آنجا نباشد..
